Soetkin Baptist, zangeres

 

Soetkin Baptist studeerde zang aan het LemmensInstituut in Leuven. Ze was zangeres bij Ishtar, waarmee ze in 2008 België mocht vertegenwoordigen voor het Eurosongfestival. 

Ondertussen woont Soetkin permanent in Noorwegen en maakt zij daar deel uit van het vocaal ensemble VocalArt (NO). Zij is in Noorwegen ook gastzangeres bij Bodø Rhythm Group (Bodø -NO), Vokal Nord ( Tromsø - NO), Musikk I Nordland (Narvik - NO) en speelt in duo met pianist Sveinar Aase (NO). Daarnaast treedt zij regelmatig als solist op bij o.a. Musikkfestuke Bodø (NO), Sagaspill Steigen (NO), Querini opera Røst (NO), Nordlys Festival Tromsø (NO), Bodø Jazz open (NO).

Wat is het mooiste moment tijdens het creatieproces?

In mijn geval voor het eerst horen dat wat je hebt geschreven 'iets' beroert. Wanneer je voelt dat het iets kan worden, wanneer ideeën op hun plaats vallen.

Waar haal je inspiratie uit? Zet de omgeving en natuur van Bodø of Noorwegen aan tot schrijven en maken van muziek ?

Ik put eigenlijk uitsluitend inspiratie uit mijn eigen leven, gevoelswereld. Mijn omgeving heeft uiteraard een -bij wijlen grote- invloed maar toch ga ik dan ergens graven in wat die omgeving mij doet, dus telkens weer terug naar mijn innerlijke leefwereld. Ik zal niet zozeer de natuur bezingen, maar wat die natuur op die dag met mij doet. Daar zit al een heel palet in. Hier kan de natuur onwaarschijnlijk mooi zijn, maar ook bijzonder meedogenloos en hard. Ik ga niet zozeer de liefde bezingen, maar wat dat het bij doet. enz. In die zin zit er natuurlijk veel Noorwegen in mijn songs, maar eerder indirect. Ik kan ook heel veel inspiratie halen uit gedichten of teksten, zelfs proza van anderen. Ik hou ontzettend van taal en vind ook het schrijven van liedjesteksten het allermoeilijkste. Muziek stroomt meestal als vanzelf. Ik ga nu samenwerken met een fantastische Noorse dichteres voor mijn volgende plaat.

Wie zou je graag ontmoeten of met samenwerken?

Nick Cave is de droom. Overigens heb ik, en dat ligt heel erg in de lijn van mijn persoon, heel weinig wensen. Mocht u me vragen wat ik als verjaarsgeschenk wil, kan ik daar oprecht niet op antwoorden. Een grotere auto, nog een kind, grotere carrière, meer geld, ... Wat ik nog wil verwezenlijken, weet ik oprecht niet. Ik geniet van mijn naam en werk te verspreiden en dat diengen groeien inclusief mezelf. Ik geniet ervan als ik concerten geef waar de zalen vol zitten. Maar ik ben vooral iemand die probeert vandaag te leven en er het beste van te maken. Ik heb uiteraard ambities, want ik blijf wel gaan, maar het leven hier in het Noorden heeft me een paar harde lessen geleerd, die me extra hard met de voeten op de grond zetten.

Waar ben je trots op?

Dat ik mijn leven helemaal zelf draag. Dat ik hier op een redelijk afgelegen plek, een parallelle loopbaan heb uitgebouwd terwijl mijn Belgische loopbaan nog steeds bestaat en zelfs groeit! Ik ben trots dat ik ondanks het verdriet en soms logistieke nachtmerrie om samen te zijn met mijn eerste dochter, toch een sterke band heb kunnen behouden. Ik ben ook apetrots op zowat alles wat mijn dochters verwezenlijken. Dat kan gaan van vuile was in de wasmachine leggen tot het zingen van Noorse of anders liedjes.

Heb je een persoonlijke leefregel of een inspirerende zin?

Ik wil mijn dochters dit meegeven: zorg dat je ten alle tijden je eigen leven kan 'dragen'. En dat niet in de egoïstische zin, maar dat het belangrijk is van niemand afhankelijk te zijn. Op die manier kan je altijd je eigen keuze maken. En misschien het allerbelangrijkste voor mij (iets wat ik veel te lang niet heb gedaan): volg je buikgevoel. Iets wat niet goed voelt, is niet goed voor je.

Wat is het meest memorabele moment van het creatieproces?

Daar kan ik geen antwoord op verzinnen. Ik denk dat voor het eerst optreden met eigen werk wel zo een memorabel moment is.

Welke drie songs zou je kiezen om je leven te beschrijven? (begin, midden, einde)?

Both sides now (Joni Mitchell)

Hurt (Johnny Cash)

Gabriellas sång(Sjöholm/Nilsson)

 

https://www.soetkinbaptist.be